Er was nog een kindje in de wachtkamer.. Geen haartjes, een bleek snoetje en een soort holle ogen. Hij was samen met zijn vader en we kletsten wat oppervlakkig. Olivier ging met de Duplo spelen.
Ik was klaar om de strijd, om het bloed afnemen uit de lijn of uit zijn vinger, weer aan te gaan, maar dezelfde verpleegkundige als vorige week kwam binnen en we mochten mee om bloed uit de lijn te halen...Ik grijnsde tevreden. Ze leren snel in dit gesticht, zei ik tegen Jaap en we volgden de pleeg en Paul kwam er ook net aan. We vertelden hoe goed het met Olivier was gegaan, afgelopen week. Dat hij meer speelde en beter kon zitten en wat naast de sondevoeding at. Zijn bloeduitslagen waren goed. Hb was nu 6,4 en dus weer wat gezakt en zijn witte bloedcellen waren wel hoger, maar dat is normaal in deze situatie. Wel was zijn bloeddruk weer gestegen en de medicatie werd weer verdubbeld. Die zieke nier moet er gewoon uit en dan lost dit probleem zich waarschijnlijk vanzelf op...135/95 is voor zo'n klein kindje erg hoog!
Ik keek meer op tegen deze chemobehandeling, omdat hij ws weer misselijk wordt en het koste me moeite om naar het inspuiten te kijken. Een foto maken is dan gemakkelijker, want dan heb je iets meer afstand. Olivier zat bij Jaap op schoot en hield alles goed in de gaten. We kletsten wat over de chemokaspertjes en dat je ze niet kan zien met je ogen. Dat de vriendjes Olivier weer kwamen helpen en dat we allemaal hoopten dat ze hun brilletjes goed ophielden en zich niet zouden vergissen. Hierna ging Paul voor het eerst weer werken en Jaap en ik gingen naar de apotheek en weer met Olivier naar huis. hij was erg moe en ging vrij snel slapen. Ik ging een beetje opruimen en wat hangen. Ik had beter ook kunnen gaan slapen, maar we weten nou eenmaal niet alles vantevoren. Later kwamen Rens en Mees ook en we hebben er een leuke avond van gemaakt en de jongens hebben een leuke kinderfilm gekeken. Toen ze er allemaal in lagen, was ik nog net bij kennis en samen met Paul wat op de bank gehangen en in slaap gevallen. Een erg onrustige nacht gehad, maar gelukkig was Olivier niet misselijk, meer aan het rommelen en draaien.
Vanochtend ging het helemaal mis. Paul ging vroeg werken en ik zou Rens en Mees naar school brengen en Olivier mocht lekker in de auto blijven zitten. We waren niet vooruit te branden en veel te laat op school. Het kon me niet schelen, kon niet meer dan ik deed. Tranen zaten al zo hoog door de vermoeidheid. Even snel met de jongens mee gelopen en toen ik terug kwam had Olivier een beetje gespuugt. Hij begon te huilen toen hij me zag. Ik stelde hem meteen gerust en poetste zijn mondje schoon. Thuis alles in de was en het bad aan. Olivier zei dat de chemokaspertjes toch even hun bril waren kwijt geraakt en vond het bad heerlijk. Hij is niet lekker vandaag en wilde na het bad op de bank liggen. Zijn ogen hangen half dicht en heeft net nog een keer gespuugt. Ik heb Jaap gebeld en de hulptroepen ingeschakeld voor Rens en Mees. Olivier doet niets meer vandaag en ligt nu om 12.00 uur al in bed....rustig aan...niks willen vandaag.
Oh ja, We hebben bericht dat Olivier eind Maart 2 dagen mag oefenen op de kleuterschool en we weten nu wie zijn juf gaat worden. Een hele leuke juf, zoal we van anderen horen, dus dat is mooi. Misschien kan hij dagdelen naar school over een tijdje. We zien het wel...
Sylvie.
Volhouden Sylvie!
BeantwoordenVerwijderenJe doet het echt heel goed.
Jaap