Zaterdag 6 februari

6 februari 2010

Vroeg wakker! Jaap heeft hier ook geslapen, voelde erg goed om samen het verdriet en de angsten met elkaar te delen. Gisterenavond toch nog maar een frietje gehaald met z'n drieën maar echt smaken deed het natuurlijk niet, spanning voor wat komen gaat, angst en verdriet om wat er allemaal gebeurd. De wereld wordt onder je uit geslagen, niks is meer belangrijk slechts één ding, OLIVIER. Vanochtend rustig aan gedaan, zaken regelen, tassen pakken en mentaal voorbereiden, als dat al kan, op weer een heftige dag. We kregen een telefoontje dat we om 14.00 uur verwacht werden in het Raboud.

Radboud
Aangekomen in het Radboud werden we prima ontvangen, vandaag nog een echo en een foto van zijn borstkas en dan een gesprek met de oncoloog. De foto van zijn borstkas was prima, geen uitzaaiingen, de echo was wat onduidelijk, komt de tumor van zijn nier, bijnier of milt. Morgen staat er een ct-scan gepland en kan men zeggen waar de tumor uit groeit. Olivier heeft een goede dag, is verwend met cadeau's en een DS en praat ronduit en maakt grapjes, fijn om hem zo te zien!
Desalniettemin is hij snel moe en slaapt regelmatig, eten gaat er mondjesmaat in, maar veel te weinig en drinken lukt ook niet zo. Olivier heeft een infuus nodig, en tegelijk kan er dan bloed afgenomen worden voor de noodzakelijke onderzoeken. Helaas lukte het de eerste 2 keer niet om een infuus te prikken en ondanks de verdovende zalf deed het hem pijn. Dat gaat door merg en been. Zo onschuldig, zo klein en zo oneerlijk. We weten dat het moet, dat het nodig is en dat het ergens "goed" is maar het doet ooh zo'n pijn. Gelukkig lukte het de derde keer wel, en nu was de verdovende zalf geweldig, geen kick gegeven en het stoere mannetje was geweldig.

Sylvie is bij Olivier, blijft lekker bij hem slapen. Jaap en Eugenie zijn thuis en ik ook. Voelt eigenlijk niet goed om te gaan. Ik wil bij sylvie en olivier zijn. Anderzijds moeten we de krachten sparen en doseren. Het wordt immers een zware en drukke tijd. Morgen gaan we weer allemaal naar het ventje toe, Rens en Mees ook.

Morgen weer een dag en nog steeds is het glas halvol!!!!!!

Paul