Donderdag 11 februari

Om 8.00 saat de verpleegkundige in de kamer. We praten even kort en ze gaat weer om ons uit te laten slapen. Tegen 9.30 worden we wakker en olivier wil eigenlijk nog langer slapen. Ik wil niet dat zijn dag en nachtritme helemaal naar de knoppen gaat, dus ik probeer hem wat wakker te houden. Ik wil even douchen, maar durf hem niet goed alleen te laten, dus de intercom gaat aan en de verpleegkundige houdt een oogje in het zeil. We rommelen de hele dag wat aan en doen eigenlijk niets. dat hebben we ook wel nodig na gisteren...ik ben er tenminste blij mee. De oncologe komt langs en we praten over evt ontslag morgen en dan poliklinische voortzetting. Ik had dit ook zo in mijn hoofd en ben blij. Morgen nog een hb en bloedbeeld controle. Olivier zijn hb is 5,2 en mag niet veel meer zakken, anders moet hij eerste een transfusie krijgen voor ontslag. Ik begin over zijn voeding en of hij geen energieverrijkte sondevoeding kan krijgen ipv normale. De dietiste wordt langs gestuurd en die vindt het erg vervelend dat ze zo laat is ingeschakeld. Ze berekend wat Olivier nodig heeft en de voeding wordt aangepast. Ook komt er nog een mevrouw van de Radboudschool praten over de komende schooltijd van Olivier en ze zal informatie gaan sturen naar de sterrebosschool, waar Olivier over 2 maanden heen zou mogen. Samen met de pm knutselen we met stickers en Olivier verzint voor iedereen een plaatsje op het vel en zoekt voor iedereen een sticker uit. Het kunstwerk is wederom voor Rens en Mees. In de middag is Olivier genoeg uitgerust en Paul komt binnen. We spelen met de bellenblaas en Olivier mag ze kapot prikken. Daarna gaan we met zijn drieen even naar de speelkamer en spelen met de trein. Jaap komt ook binnen met Rens en Mees. De jongens zijn naar de carnavalswinkel geweest en er komen 2 soldaten binnen. Che kan wel inpakken... We spelen heel even samen en gaan weer naar de kamer. Jaap blijft vanavond bij Olivier en Paul en ik nemen Rens en Mees mee naar huis. De ouders van Paul hebben alles opgeruimd en hebben gekookt. De jongens duiken voor de tv en zijn moe en Paul en ik gaan een nieuwe buggy kopen. De komende maanden zal Olivier geen lange afstanden kunnen lopen en zo wordt het transport wat gemakkelijker. In de winkel worden we geholpen door een alleraardigst mens en ze vraagt hoe oud de gebruiker van de buggy is....tja, ehm....bijna 4. Ik had die verbaasde blik wel verwacht en ik zeg dat hij ziek is en moeite heeft met lopen. Ze is oprecht geinteresseerd en ze vraagt of ze mag vragen wat hij heeft....Hij heeft kanker, hoor ik mezelf zeggen. De mevrouw krijgt het er moeilijk van en op dat moment gaat mijn telefoon...Het is Jaap en Olivier wil mij even hebben. Hij mist me, zegt hij met zijn piepstemmetje. We kletsen wat en als ik Jaap weer aan de telefoon heb, vraag ik of hij dat expres doet om mij een hart onder de riem te steken. Nee, dat wil hij echt zelf, zegt jaap en ik ben blij...

Bij paul en de mevrouw terug gekomen hebben we binnen no time een schapenvachtje voor de helft en een donzig dekmatras voor over een matras om te proberen. Paul verteld tegen me dat de mevrouw een kindje heeft verloren en met ons meeleeft. Ik vind het allemaal goed. Ik wil dat Olivier lekker kan liggen en dat hij een zachte onderlaag heeft. Hierna gaan we naar een sportwinkel waar ze van die leuke fleece kindermutsjes hebben. We nemen een gele, een groene met een ster erop, een lichtblauwe met een gele bloem erop en een donkerblauwe met flapjes en flosjes eraan. Nu kan hij zelf kiezen...aan de kassa vraagt een jolige verkoper of we op wintersport gaan. We zeggen nee en verder niets. Dan gaan jullie carnaval vieren, gaat hij onverstoorbaar verder...Wederom zeggen we nee en verder niets. Ik had het liefst geschreeuwd dat mijn kind kanker heeft, maar dat zou niet aardig zijn...

Thuis eten we met de jongens en Kees en Marianne en daarna leggen we de uitgeputte broers in bed. Ik duik achter mijn laptop en begin te tikken en Olivier belde net nog een keer. Hij miste me alweer en hij had sinas met een stroopwafel op. Hij had het leuk gehad met Jaap en Eugenie en heeft een goede dag. Hij is vrolijk en schreeuwt in het rond. Stoom afblazen...Ik hoop dat hij morgen thuis komt. We zijn er klaar voor.

Sylvie