Vrijdag 26 februari

Het is weer weekend, mijn eerste week op het werk zit er op en het was fijn om weer te kunnen werken. Ook raar en vermoeiend, want mijn gedachten dwalen nog wel eens af.. Dinsdag zijn we met Olivier weer naar het radboud gegaan, het gaat al een beetje vertrouwd en goed aanvoelen, we zijn bezig om hem beter te maken. Olivier zag een mooie hele hoge blokkentoren staan in de wachtruimte en ik zag zijn ogen twinkelen en hem denken 'zal ik het doen?'. Hij keek naar mij en zag ook mijn twinkeling.. Een knikje van mij was voldoende en met een lach en een stoere duw ging de hele toren midden in de toch best drukke wachtruimte neer.. Ik was blij en gelukkig met hoe hij keek, hij was dolgelukkig! Ik was ook trots dat de toren veel kindjes in de wachtruimte overleefd had, maar mooi niet mijn kleine dappere Ollie. Toen zagen we Sylvie glimlachen en tegelijk streng kijkend.. We hebben hem maar weer snel opgebouwd :-) 

Olivier heeft de dagen na de chemo redelijk veel gespuugd.. Vanmiddag ook een keer bij mij. Als hij dan klaar is geeft hij aan de hoeveelste keer dat dat dan weer was. Bikkeltje. 

Ik ben vanmiddag voor de verandering in Oss naar het ziekenhuis gegaan, dit keer de kno arts, Mees moet weer buisjes hebben.. Hij mocht ook nog even bloed laten prikken voor een allergie test.. Mees was niet blij met dat vooruitzicht. Ik heb al zoveel prikken gezien de laatste tijd, dus ben maar gelijk met hem naar het lab gegaan. Ook Mees is een bikkel. Na kort overleg met mij ging hij op schoot zitten en liet zich in zijn armpje prikken, zijn neus hing bijna in het buisje met bloed.. En daarbij half doof, leek soms op een lachfilm als de verpleegkundige hem wat wilde uitleggen van wat ze aan het doen was... WAT!?.. WAT?! Pfff.. 

Nu ligt Olivier lekker te slapen en Rens en Mees zijn met Opa en Oma met de bus naar Uden. Vet cool.. 

Op naar de laatste keer chemo voor de operatie.. Laat het maar snel voorbij zijn allemaal. 

Jaap