Cliniclowns

Doe een wens

donderdag 4 maart 2010

Donderdag 4 maart

Net na het werk even bij Paul en Sylvie geweest, even kijken bij Rens Mees en Olivier. Rens en Mees hebben het allebei moeilijk met alle dingen die ook zij moeten meemaken.. Hun leventje is ongewild ook op zijn kop gezet. Ik vind dat erg voor ze en zou willen dat ik het ongedaan kon maken voor ze, maar dat gaat me dit keer niet lukken.. Maar ze doen allebei zo hun best.. Bij school zijn ouders van vriendjes en andere bekenden erg begaan met ons en dat geeft steun. Iedereen biedt hun hulp op hun manier aan. Hulp waar we meestal geen gebruik van maken, omdat we Rens en Mees het liefst zo veel mogelijk hun 'oude' structuur willen geven, maar het aanbod alleen al is fijn. Rens en Mees zijn afgelopen week vaak bij Rens zijn grote vriend Lucas geweest, vonden ze kei leuk en ik vond dat heel fijn voor ze. En zo hebben ze gelukkig meer goede vriendjes, zoals Denzel van Mees, Jet en Lies en nog veel anderen. Ook zij krijgen op hun manier steun en begrip van leeftijdsgenootjes en vriendjes en vriendinnetjes. Ik vind het fijn om de betrokkenheid bij school te zien. Olivier heeft weer een betere dag gehad, had hij eigenlijk gisteren ook al.. Gelukkig maar, zoals ik hem afgelopen week heb meegemaakt, hoop ik hem nooit meer mee te maken! Het blijkt nu dat Olivier destijds de perfecte naam voor hem heeft gekregen.. Bovennatuurlijke strijder betekent de naam Olivier.. Helaas wist ik dat al wel en zag ik dat al vaak genoeg in hem terug, ik had de kanker niet nodig om dat bevestigd te zien, maar ja..

Dinsdag na de chemo ben ik nog even met Olivier bij Eugenie geweest.. Was nog een slechte dag van hem. Eugenie heeft toen een stuk op de piano gespeeld voor hem.. Olivier houdt van klassieke muziek, heeft opa Frans wat mee te maken.. Ze zag het niet, want ze zat met haar rug naar Olivier toe, maar hij vond het zo mooi.. Zijn handjes de lucht in en enthousiast bewegen.. Als ik dan naar hem keek toverde hij een big smile op zijn gezicht.. Zo fijn om dat te mogen zien.. Raar, maar juist die kleine geluksmomenten blijven me bij. Voel me ondanks de ellende waarin ik terecht ben gekomen soms ook intens gelukkig.. Niet door Olivier zijn ellende, maar wel door de liefde en steun die ik om me heen zie en voel.. Eugenie, Sylvie en Paul. Opa's en oma's, broers en zussen en ook hier weer velen anderen.. 

Hoop dat na de slechte jaren de goede aanbreken. Kan dat niet gewoon morgen al zo zijn..?

Lieve Olivier, je bent constant in mijn gedachten. Hou je sterk en taai en alles zal goedkomen. Ik hou van je en ben nog lang niet klaar met je,

Papa Jaap

Geen opmerkingen:

Een reactie posten