Vrijdag 26 november

Olivier gaat vanaf volgende week 2 keer per dag naar school. Zijn energiepeil is nog erg wisselend en we zien wel hoe het gaat. Hij begon er zelf over en dat is mijn inziens een goed teken. Olivier voelt zich verder goed en is een beetje verliefd. Al maanden droomt hij van Julia (zelfs je naam is mooi!) en aanstaande woensdag hebben ze afgesproken om te spelen. Geweldig dat hij dit mag meemaken! Dat denk ik momenteel bij alles wat hij doet. Het besef dat Olivier er bijna niet meer was breekt mijn hart keer op keer. Ik ben zo blij dat het hem gelukt is! Ik heb de volledige overtuiging dat de kanker niet meer terugkomt. Het is klaar!

Rens en Mees hebben hun kinderlintje gekregen en ze hebben ervan genoten! Ze wisten dat we naar het gemeentehuis gingen omdat er een aantal kindjes, op welke manier dan ook, iets heel bijzonders hadden gedaan voor een ander. Ze wisten echter niet dat zij daarbij hoorden. Er was veel familie, vrienden en kinderen van school met hun ouders. Nog steeds hadden Rens en Mees niets door. Pas bij de het inleidend verhaal dat er twee broers waren, een tweeling, die zich heel dapper hadden gehouden, terwijl hun kleine broertje zo ernstig ziek was, begon het kwartje te vallen. Ik zei tegen ze dat het leek alsof dat over hen ging en de lach die toen ontstond, van oor tot oor, is die avond niet meer weg gegaan...De kinderen uit hun klas hadden een mooi spandoek gemaakt en een groot applaus volgde. Trots op mijn grote, kleine jongens om wat ze neergezet hebben. Standvastigheid terwijl alle structuur om hen heen op zijn grondvesten schudde. Ze glunderden de hele avond en wij ook! Olivier klapte hard mee in zijn handjes.

Het is nu een kwestie van de puin bij elkaar vegen en weg gooien en onze blik weer naar de toekomst laten gaan. Met vlagen lukt me dit en op andere momenten hoor ik een liedje en stromen de tranen weer over mijn gezicht. Ik ga ondertussen naar een psycholoog om me hierbij te ondersteunen en om mijn enorme en helaas reële angst en verdriet dat ik Olivier bijna kwijt ben geraakt kwijt te raken. Een trauma, ja dat was het wel. We hadden geen tijd om te verwerken of stil te staan bij wat er gebeurde. Alles volgde elkaar in sneltreinvaart op en ik moest overal controle over houden. Voor het welzijn van Olivier... Ik kijk vol optimisme en vertrouwen naar de toekomst en probeer het afgelopen jaar af te sluiten. We gaan in 2011 met de kinderen op vakantie naar de Beerze Bulten en naar de Ardennen. En misschien laat ik ze Parijs vast zien. Wil ze zoveel geven en dat kan nooit meer afgenomen worden. Ook gaan we met zijn allen in juni met de kinderen naar Guus. De blijdschap en euforie dat het goed is afgelopen overheerst en het verdriet zal een plaats krijgen.

Sorry Paul, jij vindt het ons liedje, maar vanaf nu moet ik aan Olivier denken...

Guus Meeuwis - Dat komt door jou.



Ik laat vandaag de mensen lachen
Tot de nacht zal komen, heerlijk dromen dat jij hier bent
En ik jou kan voelen
Naar jou kan lachen
Voelt het soms alsof ik zonder
Veel te leeg en veel te kil ben
En niet echt meer adem
Ik ga vandaag een berg beklimmen
En de top bereiken, met jou in mijn hart
Waar ik jou wil houden
Vast wil houden
Ik ben bang dat ik straks zonder
Veel te klein en veel te kil ben
En me niet kan vinden
Ik zal vandaag de storm bedwingen
En haar laten razen tot ze stil is, met jou bij mij
Kan ik alles
Wil ik alles
En ik weet dat ik straks zonder
Veel te klein en niks meer waard ben
En geen dag meer door kan
Dat komt door jou
Dat komt gewoon door jou
Jouw hart zit heel dicht bij mij
Jouw hart zit heel diep in mij
Ik wil vandaag de lucht versieren
En haar kleuren geven die net zo mooi zijn zoals jij
En ik roep de regen en de zonnestralen
En ik fluister dat ik zonder
Heel alleen een heel klein mens ben
En geen weg kan vinden
Ik zal vandaag een liedje schrijven
En ze woorden geven die voor jou alleen voor jou zijn
Zing je zacht met me mee
Onze woorden
En ik weet dat ik straks zonder
Veel te bang en veel te min ben
En niet door wil zingen
Ik ga vandaag van alles kunnen
Tot de dag voorbij is en ik weet dat ik maar 1 ding wil
Dat je mee gaat met mij
Bij me blijven
Want ik weet dat ik straks zonder
Niets meer wil en niets meer kan
Dan alleen maar huilen
Dat komt door jou
Dat komt gewoon door jou
Jouw hart zit heel dicht bij mij
Jouw hart zit heel diep in mij
Dat komt door jou
Jouw oogverblindend zijn
Jouw hart zit heel dicht bij mij
Jouw hart zit heel diep in mij
Als ik vandaag de dag met jou mag
Zo een die zacht voorbij gaat, terwijl de wereld weg lijkt
En ik naar je kijk
Naar jou blijf lachen
Voelt het soms alsof het wonder
Veel te mooi en veel te groot is
En nooit bestaan heeft
Als ik vannacht de nacht met jou mag
Zo een die zacht voorbij glijdt, alsof de wereld weg lijkt
En ik naar je kijk
Naar jou blijf lachen
Voelt het weer alsof het wonder
Veel te mooi en veel te groot is
En nooit terugkeert
Als ik de dag en nacht met jou mag
En die twee voorbij gaan, terwijl heel de wereld wegkijkt
Dan hou ik je vast
En we zweven
Voelt het nog alsof het wonder
Veel te mooi en veel te groot is
Te mooi voor mij is
Dat komt door jou
Dat komt gewoon door jou
Jouw hart zit heel dicht bij mij
Jouw hart zit heel diep in mij
Dat komt door jou
Jouw oogverblindend zijn
Jouw hart zit heel dicht bij mij
Jouw hart zit heel diep in mij
Dat komt door jou
Dat komt door jou


Mama